Waar ter wereld ik ook ben, bij het zien van één enkele duif, stem ik af op mijn innerlijk kompas.

Als kind vloog ik in gedachten met opa’s postduiven mee. Je voelde de liefde in het lossen, de tijd in het lange wachten, én de blijdschap als de eerste duif terugkeert naar het liefje! Geschilderd en geborduurd in duifblauw pigment uit wede. Te zien ter gelegenheid van de tentoonstelling ‘Mezen en andere vogels’ najaar 2017, in de verstilde vestiaire van Huis Leyduin in Vogelenzang.